الیویا هامفریس ۲۴ ساله، دانشجوی طراحی ایرلندی، با طراحی نمونه اولیه دستگاه خنک کننده سر برای بیماران تحت شیمی درمانی، موفق شد جایزه طراحی ملی ایرلند را از آن خود کند.
آگهیالیویا این دستگاه را به دلیل تجربه شخصی خود در مورد سرطان اختراع کرد. هنگامی که او ۱۸ ساله بود، مادرش به سرطان سینه مبتلا شد.
او هنگامی که مادر خود را تا بیمارستان همراهی می‌کرد تا تحت شیمی‌درمانی قرار بگیرد، متوجه شد که چگونه دستگاه‌های خنک‌کننده سر می‌تواند از ریزش موی بیماران جلوگیری کند. اما آن زمان می‌دید که دستگاه‌هایی که برای این هدف وجود دارد، اغلب سنگین و غیرقابل حمل هستند.
او توضیح میدهد: «من زمان زیادی را در کنار مادرم هنگام شیمی‌درمانی سپری می‌کردم و می‌توانستم ضعف‌ها و چالش‌های عملیاتی دستگاه [خنک‌کننده سر] را ببینم. این دستگاه بزرگ بود، مثل دو جاروبرقی که روی هم سوار باشند و از فناوری سردکنندگی یخچال‌ها بهره می‌برد. همیشه باید به برق وصل می‌بود و بنابراین شما مجبور بودید در گوشه‌ای نزدیک به پریز برق بنشینید. فکر کردم می‌توانم جزئیاتی نظیر این را بهبود ببخشم.»
مادر الیویا هامفریس در سال ۲۰۱۹ از بیماری سرطان بهبود یافت و در آن زمان موفق شده بود حدود ۶۰ درصد از موهایش را حفظ کند.
خنک کردن پوست سر دهه‌هاست که برای جلوگیری از ریزش موی بیماران سرطانی رایج شده است و مطالعات نشان داده است که دمای نزدیک به انجماد با کاهش موقت جریان خون و متابولیسم سلولی در پوست سر، نفوذ داروهای ضد سرطان و آسیب رساندن به فولیکول‌های مو را کُند می‌کند.
پیشتر نیز، آزمایش یک سیستم خنک کننده ساخت سوئد در پنج مرکز پزشکی ایالات متحده بر روی ۱۲۲ زن که تحت شیمی‌درمانی‌های استاندارد برای مراحل اولیه سرطان سینه قرار داشتند، نشان داد که دو سوم آنان توانستند بیش از نیمی از موهای خود را حفظ کنند. امروزه، مدل‌های مختلفی از خنک‌کننده سر در سراسر جهان فروخته می‌شود.
الیویا هامفریس نیز برای طرح پایان سال تحصیلی خود در دانشگاه لیمیریک، کلاه «آتنا»را طراحی کرد که نمونه اولیه دستگاه خنک‌کننده سر قابل حمل است.
این دستگاه کم‌هزینه است و با باطری کار می‌کند، و به جای فناوری خنک‌کنندگی یخچال، از فناوری گرمابرقی برای پایین نگه‌داشتن دما بین ۳ تا ۴ درجه سانتیگراد به مدت حدود ۳.۵ ساعت با یک بار شارژ استفاده می‌کند. از همه مهمتر، این دستگاه قابل حمل تنها ۳.۸ کیلوگرم وزن دارد و این بدان معنی است که بیماران و همراهانشان می‌توانند هنگام مراجعه به بیمارستان برای شیمی‌درمانی آن را به همراه خود داشته باشند.
الیویا درباره دستگاه توضیح میدهد: «این دستگاه تقریبا به اندازه یک صفحه آچهار(A4) است یا کمی بزرگتر. سعی کردم آن را طوری طراحی کنم که اگر به بیمارستان رفت و آمد می‌کنید به راحتی در کف خودرو جا شده و قابل حمل باشد.»
او می‌افزاید: «هدف اصلی من تلاش برای هرچه سبک‌تر بودن این دستگاه است، زیرا بدیهی است که فرد بیمار با بلند کردن وسیله‌ای سنگین مشکل خواهد داشت.»
در حال حاضر، «آتنا» هنوز یک نمونه اولیه است و تحت آزمایش پزشکی قرار نگرفته است. اما هامفریس با یک شرکت تولید تجهیزات پزشکی همکاری می‌کند تا محصول خود را به سطح استاندارد و تولید صنعتی برساند.
او امیدوار است «آتنا» پس از تولید به موسسات خیریه فعال در حوزه سرطان اهدا شود تا در اختیار بیماران تحت شیمی‌درمانی قرار بگیرد. او می‌گوید: «شما ۹ صبح تا ۶ عصر آنجا [در اتاق شیمی‌درمانی] هستید. تنها هدف ممکن بهبود شرایط آن روز است. بنابراین، اگر بیمار مجبور نباشد زمان زیادی را در بیمارستان قبل و بعد از شیمی‌درمانی برای خنک‌سازی بگذراند، که در حال حاضر اوضاع اینگونه است و بیمار ۳۰ دقیقه قبل و ۹۰ دقیقه بعد از شیمی‌درمانی را صرف خنک‌کردن می‌کند، می‌توانید زمان حضور بر آن صندلی را کاهش دهید.»
الیویا هافریس جایزه ملی جیمز دایسون ایرلند را روز چهارشنبه ۱۱ سپتامبر برای اختراع خود «آتنا» دریافت کرد.
source