در دوره هخامنشیان، زعفران جایگاه ویژه ای پیدا کرده بود.

لباس هایی که با رنگ زعفران مزین می شدند، نمادی از شکوه و اقتدار ایران به شمار می رفتند.

– در دوره هخامنشیان، زعفران جایگاه ویژه ای پیدا کرده بود.

لباس هایی که با رنگ زعفران مزین می شدند، نمادی از شکوه و اقتدار ایران به شمار می رفتند.

زعفران یکی از عجایب طبیعت است که ایرانیان باستان آن را به عنوان هدیه ای از سوی ایزدان می دانستند؛ گیاهی که رنگش نمادی از خورشید و عطرش آرامشی برای روح بود.

زعفران ، این گیاه خوشرنگ و اسم ورسم دار، زمان زیادی است که در فرهنگ و تمدن ایرانی جای خودش را باز کرده.

زعفران نه تنها یار همراه هدایای دربار ایران بوده بلکه نقش مهمی در شفافیت پوست و زیبایی موی سر داشته است.

در دوره هخامنشیان، زعفران جایگاه ویژه ای پیدا کرده بود.

لباس هایی که با رنگ زعفران مزین می شدند، نمادی از شکوه و اقتدار ایران به شمار می رفتند.

این گیاه ارزشمند با عطر و رنگ منحصربه فردش در ضیافت های درباری هم حضور پررنگی داشت؛ نوشیدنی های زعفرانی به مهمانان خاص تقدیم می شد و از خواص شادی بخش آن برای ایجاد فضایی گرم و دلپذیر بهره می بردند.

زعفران، در آن زمان، چیزی فراتر از یک ادویه بود؛ نمادی از تجمل، قدرت و پیوند با طبیعت.