«شب‌زنده‌داری پاچنچو» جشنی سالانه در کوبا است که ریشه‌های آن ناشناخته باقی مانده‌اند. در این مراسم، یکی از ساکنان سانتیاگو دِ لاس وگاس تظاهر می‌کند که از دنیا رفته است و نقش فرد متوفی معروف به «پاچنچو» را اجرا می‌کند.

روز چهارشنبه ۴ فوریه مردم کوبا در یکی از قبرستان‌های قدیمی هاوانا گرد هم آمدند تا در مراسم تشییع جنازه ریکاردو هررا، مکانیک بازنشسته ۷۷ ساله شرکت کنند.

این لحظه‌ای عجیب بود، چرا که هررا کاملاً زنده بود و تنها نقش یک «مرده» را بازی می‌کرد و موجب شادی و سرگرمی اهالی منطقه‌اش در این گوشه از جزیره شده بود.

امسال، پاچنچو با نوشیدن مقدار زیادی رام (نوعی نوشیدنی الکلی) خود را درون یک تابوت کهنه جای داد و به مرکز توجه تبدیل شد، در حالی که مردم این شهر کوچک، سنت محلی خود را جشن می‌گرفتند.

هررا گفت: «خیلی‌ها فکر می‌کنند که من مرده‌ام، اما وقتی از قبرستان بیرون برویم، همه، چه مرده‌ها و چه زنده‌ها، با هم خواهیم رقصید.»

این سنت، ترکیبی از جشن و معنویت است که به نوعی گرامیداشت زندگی و مرگ محسوب می‌شود. جامعه محلی آن را به یک مراسم خاکسپاری نمادین تبدیل کرده است که تمام عناصر یک تشییع جنازه واقعی را در خود دارد.

زنانی که نقش بیوه‌ها را بازی می‌کردند، در کنار پیکر هررا اشک می‌ریختند، در حالی که همراه با صدای طبل‌ها و شیپورها می‌رقصیدند. در همین حین، جسد نمادین او بر روی یک کالسکه اسبی از میان خیابان‌های غبارآلود روستا عبور داده شد.

اهالی این منطقه هر سال با اشتیاق منتظر این رویداد هستند که هویت منحصربه‌فرد شهرشان را در مقایسه با دیگر نقاط پایتخت پهناور کوبا برجسته می‌کند. اما بسیاری از آن‌ها نسبت به بحران اقتصادی کنونی کشور نگران‌اند، بحرانی که باعث شده این مراسم نسبت به سال‌های گذشته کوچک‌تر و کم‌رونق‌تر برگزار شود.