تاریخ انتشار
بر اساس آخرین آمار یورواستات (اداره آمار اروپا)، حدود ۱۹.۵ میلیون کودک سال ۲۰۲۴ در اتحادیه اروپا در معرض خطر فقر یا محرومیت اجتماعی قرار داشتند.
این در حالیست که بین سالهای ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴، درصد کودکان در معرض خطر فقر یا محرومیت اجتماعی در اتحادیه اروپا اندکی کاهش یافت و از ۲۴.۸ به ۲۴.۲ درصد رسید.
در سطح کشورها، بلغارستان در سال ۲۰۲۴ با ۳۵.۱ درصد بالاترین نرخها را به خود اختصاص داد و پس از آن اسپانیا با ۳۴.۶ و رومانی با ۳۳.۸ درصد قرار گرفتند.
در مقابل، اسلوونی با (۱۱.۸درصد )، قبرس با (۱۴.۸ درصد) و جمهوری چک با (۱۵.۴ درصد) پایینترین ارقام را به ثبت رساندند.
ایتالیا تنها کشور عضو اتحادیه اروپا بود که هیچ تغییری را تجربه نکرد و نرخ این متغیر در آن معادل رقم ۲۷.۱ درصد ثابت باقی ماند.
آلبا سانچز، پژوهشگری از دانشگاه پومپئو فابرا میگوید: «نهادهای دولتی در بخش رفاه نقش عمدهای در محافظت از کودکان در برابر فقر ایفا میکنند. کشورهایی که دارای نظامهای حمایت اجتماعی قدرتمندی هستند، معمولاً نرخ فقر کودکان پایینتری دارند.»
در سال ۲۰۲۴، خطر فقر یا محرومیت اجتماعی برای کودکان بیشتر از بزرگسالان بود؛ به طوری که ۲۴.۲ درصد کودکان در معرض این خطر بودند، در حالی که این رقم برای بزرگسالان ۲۰.۳ درصد بود؛ این اختلافی معادل ۳.۹ واحد درصدی را نشان میدهد.
در ۲۰ کشور اتحادیه اروپا، کودکان بیش از بزرگسالان در معرض این خطر قرار داشتند و بیشترین اختلافها در اسپانیا (۱۰.۵ درصد)، مالت و رومانی (هر دو ۷.۳ درصد) و فرانسه (۷.۲ درصد) مشاهده شد.
نقش تحصیلات والدین
کودکانی که والدینشان تحصیلات بالاتری داشتند، کمتر در معرض خطر فقر یا محرومیت اجتماعی قرار داشتند.
در سال ۲۰۲۴،حدود ۶۱.۲ درصد از کودکانی که والدینشان حداکثر تحصیلات متوسطه داشتند، در معرض خطر فقر یا محرومیت اجتماعی بودند. این رقم برای کودکانی که والدینشان تحصیلات دانشگاهی داشتند، تنها ۱۱.۰ درصد بود.
این اختلاف در سطح تحصیلات والدین، منجر به شکافی ۵۰.۲ واحد درصدی در میزان خطر فقر یا محرومیت اجتماعی برای کودکان شده است.
در سطح ملی، این شکاف در ۱۶ کشور اتحادیه اروپا بیش از ۵۰ واحد درصد بود.
کمترین شکافها در دانمارک، پرتغال و استونی مشاهده شد و بیشترین اختلافها در رومانی، چک و بلغارستان ثبت شد.
چرا اسپانیا جزو کشورهای دارای نرخ بالای فقر کودکان است؟
با وجود اینکه تولید ناخالص داخلی اسپانیا بالاتر از بلغارستان یا رومانی است، پژوهشگران معتقدند یکی از دلایل اصلی نرخ بالای فقر کودکان در این کشور، نظام مالیاتی و حمایتی آن است.
در سال ۲۰۲۱، اسپانیا تنها ۱.۳ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف سیاستهای حمایتی از خانوادهها کرد، در حالی که میانگین این رقم در کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی معادل ۲.۳ درصد بود.
آلبا سانچز، پژوهشگر دانشگاه پومپئو فابرا میگوید: «حمایت مالی مستقیم از خانوادهها در اسپانیا به طور خاص اندک بوده است. طرحهای پرداخت نقدی مشروط به داشتن فرزند در اسپانیا معمولاً از طریق معافیتهای مالیاتی به دهکهای بالاتر که خانوارهای کمدرآمد از آن بهرهمند نمیشوند، کمک میکند در حالی که حمایت اندکی به خانوارهای کمدرآمد تعلق گرفته یا اصلاً حمایتی صورت نگرفته است.»
اسپانیا همچنین در سال ۲۰۲۱ طرح «حداقل درآمد زندگی» و در سال ۲۰۲۲ «مکمل حمایت از کودک» را ارائه کرد که طبق اعلام سازمان تأمین اجتماعی اسپانیا، به ۵۰۲ هزار و ۳۱۰ خانوار تعلق گرفته است.
با این حال، هنوز مشخص نیست این برنامهها تا چه اندازه شرایط زندگی خانوادههای دارای فرزند را بهبود بخشیدهاند.
به گفته آلبا سانچز: «انتقادهای فعلی به اختصاص حداقل درآمد زندگی شامل موانع اداری، محدودیتهای قانونی برای برخی گروهها مانند جوانان، بیخانمانها، افراد بدون مدرک و مهاجران تازهوارد و همچنین پوشش محدود برای خانوارهای کمدرآمد اما نه به شدت فقیر است.»
او در پایان میافزاید: «با این حال، هنوز تحقیقات دانشگاهی عمیقی درباره اینکه چنین کمکی چگونه سیستم حمایت اجتماعی را به طور اساسی تغییر داده و شاید جایگزین سایر اشکال حمایت مانند طرحهای حداقل درآمد منطقهای شده باشد، وجود ندارد.»
یورونیوز فارسی را در ایکس دنبال کنید
source