نگارش از یورونیوز فارسی
تاریخ انتشار •به روز شده در
طبق تازهترین آمار منتشرشده از سوی یورواستات، در سهماهه نخست سال ۲۰۲۵ قیمت مسکن در اتحادیه اروپا نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۲۴، ۵.۷ درصد و اجارهبها ۳.۲ درصد افزایش یافته است.
پس از مسکن، کمبود خدمات عمومی باکیفیت مانند خدمات درمانی و مراقبت از کودکان با ۳۲ درصد در رتبه دوم دغدغهها قرار دارد، و بیکاری یا نبود فرصتهای شغلی با ۳۱ درصد در جایگاه سوم است.
با این حال، میزان نگرانیها با توجه به محل زندگی پاسخدهندگان متفاوت است. در شهرها و شهرکها، مسکن مقرونبهصرفه همچنان اصلیترین دغدغه است (به ترتیب ۵۱ و ۳۷ درصد)، اما در مناطق روستایی، کمبود خدمات عمومی باکیفیت با ۳۶ درصد مهمترین نگرانی عنوان شده است.
در ۱۵ کشور عضو اتحادیه اروپا، دستکم نیمی از ساکنان شهرها گفتهاند که کمبود مسکن مقرونبهصرفه یک مشکل فوری و جدی در محل زندگی آنهاست. این رقم در ایرلند ۷۲ درصد، اسپانیا ۶۹ درصد و لوکزامبورگ ۶۸ درصد بوده که بالاترین نرخها در میان کشورهای عضو هستند.
نگرش شهروندان اتحادیه اروپا نسبت به عملکرد مقامات محلی در مقابله با بحرانهای اقلیمی
بیش از ۶۰ درصد از شهروندان اتحادیه اروپا بر این باورند که مقامات محلی آنها در مواجهه با چالشهای تغییرات اقلیمی و مسائل زیستمحیطی اقدام کافی انجام نمیدهند.
این حس ناکارآمدی در حوزههای مختلف متفاوت است: ۶۱ درصد درباره مدیریت پسماند و بازیافت و تا ۷۳ درصد در خصوص بهینهسازی مصرف انرژی در ساختمانها چنین نظری دارند.
نگرانی از کمکاری مقامات محلی درباره بهینهسازی مصرف انرژی ساختمانها بهویژه در کشورهای شرق و جنوب اروپا شدیدتر است: ۹۱ درصد در بلغارستان، ۸۶ درصد در رومانی، ۸۵ درصد در مجارستان، ۸۴ درصد در کرواسی، ۸۳ درصد در اسلوونی، ۸۲ درصد در پرتغال و ۸۱ درصد در اسپانیا چنین نظری دارند.
در مقابل، کمتر از ۶۰ درصد پاسخدهندگان در مالت (۵۶ درصد)، لوکزامبورگ (۵۷ درصد)، هلند و سوئد (هر دو ۵۹ درصد) بر این باورند که اقدامات کافی انجام نمیشود.
در بیشتر کشورهای عضو اتحادیه، ساکنان مناطق روستایی بیش از ساکنان مناطق شهری احساس میکنند که مقامات محلی برای توسعه گزینههای حملونقل عمومی پایدار بهجای استفاده از خودروهای شخصی، اقدام کافی انجام نمیدهند. این شکاف در هلند، فرانسه و فنلاند مشهودتر است.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
همچنین در شهرها، زنان بیشتر از مردان گفتهاند که مقامات محلی برای ایمنی عابران پیاده و ایجاد مسیرهای دوچرخهسواری یا اقدامی نمیکنند یا به اندازه کافی اقدام نمیکنند.
source